Eerste zoen

Mijn eerste echte zoen en verliefdheid waren op de basisschool en ik was elf.
Ik had een ouder vriendinnetje dat een keer was blijven zitten en we voelden ons best groot. Mijn eerste ongesteldheid, bh en stringetje hadden de revu al gepasseerd. We droegen toen van die strakke broeken en een onderbroek zien vonden we maar lelijk.

Mark zat in groep acht en ik een groep lager. Hij had grote diepblauwe ogen waar ik in verdronk. De vlinders in mijn buik waren niet te temmen als hij me aankeek. Ook had hij een oorringetje. Dat ding vond ik niks maar zijn ogen en lach maakten alles goed. Regelmatig ging ik stiekem de gang op om een glimp van hem op te vangen. Als hij iets tegen me zei durfde ik nauwelijks iets terug te zeggen.
We speelden vaak ‘waarheid, durven, doen’ op het schoolplein en mijn vriendin vond zijn vriend leuk. Mark leek ook verlegen maar vertelde bij ‘waarheid’ wel dat hij ook verliefd op mij was.

Met mijn vriendinnetje had ik een keer gezoend om te oefenen en het uit te proberen. We wilden geen flater slaan als we echt met een jongen zouden zoenen. We waren nieuwsgierig.
Dat Mark en ik zouden zoenen, ook zijn eerste keer, stond snel vast. Vriendin en vriend zouden het ook doen.
Met ons vieren spraken we af op een plek waar wij en vele jongeren vaan hingen. Al snel stonden vriendin en vriend te zoenen en Mark en ik elkaar een beetje schaapachtig aan te staren.
“Zullen wij dan ook maar?” Ik knikte met zenuwachtige vlinders in mijn buik.

Ik had wel eens een kusje van hem gehad en was toen al in de zevende hemel. Mark kwam dichterbij en legde een hand op mijn heup. Nog dichterbij en zijn lippen raakten de mijne.
Toen onze tongen elkaar vonden schrokken we een beetje en deden allebei een stap achteruit.
Gniffelend keek ik een paar seconden naar de grond om vervolgens een stap vooruit te doen. Hier moesten we maar doorheen vond ik. Hij durfde ook weer. Ik was blij dat ik had geoefend en mijn ‘schrikreactie’ was eigenlijk een klein beetje gespeeld.

We hebben een maand of drie verkering gehad en ik kan me herinneren dat we niet eens erg veel zoenden. Vroeger deed je dat alleen als je wegging en niet het liefst hele avonden op de bank zoals tegenwoordig.
Hij werd wel steeds beter en ging van wasmachine-stand naar iets.. Leukers?

Ik ben hem nog wel eens tegengekomen. Zijn ogen bleven leuk maar dat ringetje.. Daar kon ik niet meer doorheen kijken. Zoenen deed ik al met anderen.